مقاله نظریه حق و باطل در حرکت تاریخ

مقدمه
هر انسان دردمند و بیدارى در هر زمان و جامعه‏اى، در پى شناخت‏حق و باطل است تا بتواند راه حق را برگزیند و به سعادت و رستگارى نایل آید. با پژوهشى در خطبه‏ها و نامه‏ها و کلمات حکمت‏آمیز حضرت على‏علیه السلام در نهج‏البلاغه درباره «حق و باطل‏» ، موضوعات ذیل جلب توجه مى‏کند: حق و باطل و مصادیق آن; معیارهاى شناخت‏حق و باطل و بزرگ‏ترین و مهم‏ترین آن‏ها; استقامت و تلاش در راه حق; موانع وصول به حق; سرانجام اهل حق و اهل باطل. حرکت در عرصه معرفت‏حق با همه ارزش والایش براى کسانى که آمادگى‏هاى علمى و عملى لازم را براى صعود به قله‏هاى فرازمند حقیقت و معرفت توحیدى کسب نکرده‏اند، راهى است دشوار و چه بسا به جاى هدایت، به تباهى وهلاکت منجر شود، پس براى رسیدن به حق، باید پیرو قرآن و سنت‏بود و بدون کسب صلاحیت لازم، از گرفتار شدن در باتلاق‏هاى شبهات و چون و چراهاى بى‏فرجام دورى کرد. توجه به بزرگ‏ترین معیار حق – یعنى پیامبرصلى الله علیه وآله و امامان معصوم‏علیهم السلام، به ویژه مولا على‏علیه السلام – در وساطت نزول فیض و رحمت‏حق و دفع موانع حق، امرى حتمى و لازم است، بنابراین، باید فرصت‏ها را مغتنم شمرد و با دقت در ژرفاى بیانات اهل بیت عصمت و طهارت‏علیهم السلام همچون نهج‏البلاغه مانع از قرار گرفتن این میراث عظیم و گنجینه پربها در کنج انزوا شد.

مطالعه بیشتر